Kodeks karny przewiduje różne kary za popełnione przestępstwa. Kary są dwojakiego typu – wolnościowe i kary izolacyjne. Kara ograniczenia wolności jak i kara grzywny jest karą wolnościową, znaczy to tyle, że jest wykonywana „na wolności”.
Kary te są stosowane w przypadku popełnienia przestępstw lżejszej kategorii. Na karę ograniczenia wolności mogą składać się różne dolegliwości. Jest ona bowiem najbardziej elastyczna. Uważana jest za bardziej skuteczną w przypadku drobnych przestępstw.
Karę ograniczenia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Zgodnie z przepisem art. 34 kodeksu karnego, kara ograniczenia wolności trwa od miesiąca do 2 lat.
Kara ograniczenia wolności może polegać na wykonywaniu pracy społecznie użytecznej lub na potrąceniu otrzymywanego wynagrodzenia.
Praca społeczna i potrącenie z wynagrodzenia.
Ponadto, kara ograniczenia wolności może być wykonywana na dwa sposoby. Pierwszy polega na wykonywaniu nieodpłatnej i kontrolowanej pracy na cele społeczne. Prace na cele społeczne mogą mieć wymiar od 20 do 40 godzin w miesiącu.
O rozpoczęciu wykonywania prac społecznych zawiadamia skazanego kurator zawodowy. Dzieje się to w termin 7 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Kurator określa rodzaj, miejsce i termin rozpoczęcia pracy. Wcześniej rozmawia ze skazanym.
Drugi sposób polega na potrącaniu części otrzymywanego wynagrodzenia. Potrącenie dotyczy od 10% do 25% otrzymywanego wynagrodzenia w stosunku miesięcznym. Co istotne obowiązki i potrącenie mogą być orzeczone łącznie lub osobno. Ponadto, wobec skazanego mogą być orzeczone także inne świadczenia lub obowiązki.
Istotne jest, że potrącenia można dokonać jedynie wobec osoby zatrudnionej. Osoba zatrudniona to osoba pozostająca w stosunku pracy. Podstawą zatrudnienia jest przede wszystkim umowa o pracę. O orzeczonej karze Sąd zawiadamia o tym pracodawcę poprzez przesłanie odpisu orzeczenia. Informuje na czyją rzecz i gdzie powinny być wpłacane potrącenia. Sąd określa także wysokość i składniki potrącanego wynagrodzenia.