„nasciturus pro iam nato habetur, quotiens de commodis eius agitur” – „dziecko poczęte uważa się za już narodzone, o ile chodzi o jego korzyści”
.
Zgodnie z art. 927 § 2 Kodeksu cywilnego dziecko, które było już poczęte w chwili otwarcia spadku, ale jest jeszcze nienarodzone może być spadkobiercą wyłącznie w sytuacji, gdy urodzi się żywe.
.
Prawa dziecka poczętego
Dziecko poczęte, ale jeszcze nienarodzone to w łacińskiej terminologii prawniczej ,,Nasciturus’’. Nasciturus ma pełnię praw przysługujących spadkobiercy, co więcej w kwestii dziedziczenia nie ma żadnego znaczenia czy zostało poczęte metodą naturalną, czy przez in vitro.
Dziecko poczęte, ale jeszcze nienarodzone ma pełnię praw przysługujących spadkobiercy, może zatem dziedziczyć zarówno na podstawie przepisów ustawy, jak również można je uwzględnić w testamencie.
Najistotniejszym jednak warunkiem dziedziczenia przez dziecko poczęte ale jeszcze nienarodzone jest fakt, że dziecko musi urodzić się żywe. Nie jest przy omawianiu kwestii praw do dziedziczenia natomiast istotnym, czy dziecko, które urodzi się żywe posiada dalszą zdolność do życia. Jeżeli zatem dziecko urodzi się żywe, jednak umrze po porodzie zostaje pełnoprawnym spadkobiercą. Podział masy spadkowej dokonywany jest z uwzględnieniem zmarłego dziecka, po którym następnie dziedziczą jego spadkobiercy.
.
Kurator nienarodzonego
Aby czuwać nad prawami dziecka poczętego, ale jeszcze nienarodzonego w zakresie spadku Sąd może ustanowić kuratora, który poprzez odpowiednie czynności zabezpieczy spadek przed naruszeniami i nadużyciami oraz przed bezprawnym rozporządzaniem spadkiem.
Kurator dokonuje czynności zabezpieczających spadek przed wszelkimi naruszeniami, w szczególności uszkodzeniem, zniszczeniem lub nieuprawnionym rozporządzeniem zarówno rzeczy, jak i praw wchodzących w skład spadku. Kurator może również uczestniczyć w postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym, gdy postępowanie takie wszczęto przed urodzeniem dziecka.
.
Dziecko nienarodzone a długi spadkowe
Zgodnie z art. 1015 § 2 k.c. jeżeli spadkobierca nie mający pełnej zdolności do czynności prawnych, nie złoży oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku w ustawowym terminie sześciu miesięcy od momentu dowiedzenia się o tytule swojego powołania do dziedziczenia, brak oświadczenia jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Oznacza to, iż dziecko poczęte, ale jeszcze nienarodzone dziedziczy wyłącznie rzeczy i prawa majątkowe należące do spadku ale z wyłączeniem długów spadkowych.