Istnieją dwie przesłanki do warunkowego zwolnienia z odbywania kary pozbawienia wolności. Pierwsza to formalna – odbycie połowy orzeczonej kary; druga osobista – zachowanie Skazanego.
Postawa Skazanego.
W myśl art. 77 § 1 k.k.: „Skazanego na karę pozbawienia wolności sąd może warunkowo zwolnić z odbycia reszty kary tylko wówczas, gdy jego:
-
postawa, właściwości i warunki osobiste,
-
okoliczności popełnienia przestępstwa oraz
-
zachowanie po jego popełnieniu i w czasie odbywania kary
uzasadniają przekonanie, że skazany po zwolnieniu będzie stosował się do orzeczonego środka karnego lub zabezpieczającego i przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa”.
Oznacza to, że Skazany może zostać warunkowo zwolniony z odbywania reszty kary pozbawienia wolności jeśli prognoza kryminologiczno-społeczna jego przyszłego zachowania jest pozytywna. Sąd Apelacyjny w Krakowie w Postanowieniu z dnia 7 września 2018 r., w sprawie za sygn. akt II AKzw 676/18 wskazał, że: „Zwolnienie to może być udzielone tylko wtedy, gdy z prawdopodobieństwem bliskim pewności można uznać, że w postawie skazanego zaszły tak radykalne zmiany, iż dalsze wykonywanie kary nie jest już konieczne, co samo w sobie jest sytuacją rzadką”.
Czas.
Aby ubiegać się o warunkowe zwolnienia Skazany musi odbyć przynajmniej połowę orzeczonej kary. Warto pamiętać, że czas odbywania kary to zarówno okres pozostawania w areszcie śledczym w czasie tymczasowego aresztowania jak i czas faktycznego odbywania kary w Zakładzie Karnym po orzeczeniu. Czyli cały czas pozostawania w zamknięciu w związku z daną sprawą.
Wniosek.
Zważywszy na powyższe Skazany, który uzyskał formalne uprawnienia do ubiegania się o warunkowe zwolnienie (odbycie połowy kary), aby zostać warunkowo zwolniony musi udowodnić Sędziemu, że się zmienił, a popełnionego przestępstwa żałuje i nie wróci na złą drogę.
W toku postępowania penitencjarnego należy wykazać, że proces resocjalizacji się powiódł a Skazany zrozumiał swój błąd. Sąd penitencjarny zażąda z Zakładu Karnego wyłącznie opinii o skazanym. Nie zapozna się z uzyskanymi przez niego nagrodami czy też, w przypadku więźniów pracujących, nie zwróci się do pracodawcy o opinię, nie zapyta się osób najbliższych Skazanemu jakie są jego relacje rodzinne.
Dowody świadczące o tym, że Skazany zasługuje na to by go wypuścić na wolność powinien zabrać sam Skazany. Wielkim ułatwieniem jest pomoc Adwokata w procesie zbierania ww. dowodów jak i formułowania samego wniosku.
Warto na koniec wspomnieć, że zaraz po „wokandzie” czyli rozprawie sądowej, jeśli Sąd zgodzi się na warunkowe zwolnienie, to skazany jeszcze w tym samym dniu opuszcza Zakład Karny.