Przepisy Kodeksu pracy (k.p.) ani innych aktów prawnych nie regulują terminów udzielenia odpowiedzi przez pracodawcę na zapytania pracownika.
Zasady współżycia społecznego.
Na podstawie art. 94 pkt 10 k.p. do podstawowych obowiązków pracodawcy należy wpływanie na kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego. Do zasad współżycia społecznego z całą pewnością należy obowiązek pracodawcy (dyrektora placówki oświatowej) udzielania pracownikom odpowiedzi na ich zapytania i wnioski, w zależności od znaczenia spraw w nich poruszanych, w miarę możliwości jak najszybciej lub niezwłocznie.
Z jednej strony przepisy nie nakładają na pracodawcę żadnej sankcji za brak odpowiedzi, jednak jest zobowiązany do przestrzegania zasad współżycia społecznego (uczciwego działania, dobrych obyczajów, przyzwoitości, lojalności wobec pracownika).
Szkoda wywołana brakiem odpowiedzi.
W skrajnych przypadkach, brak udzielenia odpowiedzi pracownikowi wyrządza pracownikowi szkodę i wówczas stanowi czyn niedozwolony w rozumieniu art. 415 ustawy z 23.04.1964 r. – Kodeks cywilny w zw. z art. 300 k.p. Takie stanowisko jest reprezentowane w orzecznictwie – wyrok SN z 11.06.2003 r., I PK 273/2002; wyrok SA w Katowicach z 15.12.2006 r., III APa 170/05.
Odpowiedzialność karna.
Ponadto pracodawca lub wyznaczona przez niego osoba, która wykonując czynności w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, złośliwie lub uporczywie narusza prawa pracownika wynikające ze stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 – art. 218 § 1a ustawy z 06.06.1997 r. – Kodeks karny.
Mając powyższe na uwadze pracodawca powinien rozważyć, czy pismo (zapytanie lub wniosek) dotyczy praw pracownika, jakie mają znaczenie i czy ewentualne nieudzielenie odpowiedzi może jemu wyrządzić szkodę.