Na podstawie art. 42 ust. 1 i 2 pkt 2 oraz art. 42c ust. 1 ustawy z 26.01.1982 r. – Karta Nauczyciela – dalej KN, do obowiązków służbowych nauczyciela, wykonywanych w ramach obowiązującego czasu pracy i otrzymywanego wynagrodzenia, należy realizowanie przez nauczyciela zadań statutowych publicznej szkoły, do których należy m.in. opieka nad uczniami podczas wycieczek organizowanych przez szkołę na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 08.11.2001 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki krajoznawstwa i turystyki. W związku z tym jeśli dyrektor, jako przełożony służbowy nauczyciela (art. 7 ust. 1 KN), poleci jemu udanie się z uczniami na wycieczkę szkolną poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy (czyli siedziba jednostki oświatowej), nauczyciel co do zasady jest zobowiązany do wykonania tych zadań w ramach podróży służbowej w rozumieniu art. 77[5] ustawy z 26.06.1974 r. – Kodeks pracy.
Jednocześnie obowiązujące przepisy wprost nie uprawniają pracownika do odmówienia wykonania polecenia służbowego związanego z odbyciem podróży służbowej. Gdyby jednak nauczyciel przedstawił i uzasadnił wniosek o zwolnienie go z tego obowiązku, dyrektor powinien rozważyć indywidualną sytuację nauczyciela oraz zdecydować, czy powołana argumentacja uzasadnia zwolnienie nauczyciela z obowiązku brania udziału w zamiejscowej wycieczce. Jeśli dyrektor nie zwolni nauczyciela, który nie przedstawi stanowiska zasługującego na uwzględnienie, nauczyciel, który nie weźmie udziału w wycieczce szkolnej, może narazić się na odpowiedzialność dyscyplinarną, w związku z naruszenie podstawowych obowiązków służbowych, w tym wykonywania opiekuńczej funkcji jednostki oświatowej (art. 75 ust. 1 w zw. z art. 6 pkt 1 KN).